Hendrik Foundation

Op 28 januari 2017 stond de hele wereld eventjes stil door het trieste nieuws dat de jonge Hendrik Van Dale verongelukt was. Wij als ouders : Véronique Lampo en Mike Van Dale ontvingen wereldwijde berichten van steunbetuiging. Hendrik was een levendig persoon die erg aanwezig was, net zoals zijn volumeknop. Wat ideaal was voor zijn job als stadsgids. Want gidsen was zijn ultieme uitlaatklep. Hij was dan ook de enige persoon die wel 4 tours op een dag deed. In het Brugse hing tot soms 80 man aan zijn lippen, want hij had een prachtig Engels accent en een lyrische manier van vertellen. Toeristen kwamen ook speciaal terug of bleven rondhangen om hem aan het werk te zien. Hij was recent naar Antwerpen verhuisd en ging daar ook passioneel als hoofdgids aan de slag voor “The Legends”. Op een korte tijd had hij alweer grote groepen tijdens zijn tours in de stad. Zijn volgende stap ging Utrecht zijn en wie weet waar hij ondertussen zou beland zijn …

Hij praatte tegen iedereen die hij tegenkwam, niemand werd uitgesloten of vreemd bekeken. Alles kon en mocht. Bovendien was hij zelf een excentrieke trendsetter. Dr Martens schoenen, legerkledij, gepersonaliseerde jeansjassen en hoeden droeg hij reeds lang voor ze in de mode kwamen. Het kon hem allemaal niets schelen, al zou hij in een pyjama rondlopen of een damesjas. Hij deed waar hij zich goed bij voelde. Als ruimdenkende en invloedrijke persoon sleurde hij dan ook iedereen rondom hem mee in die ruime gedachte. En in om het even welke groep, ging hij er de zwakste persoon uithalen en deze onder zijn beschermende vleugel nemen. Zijn vrienden leerden ook om hun grenzen te verleggen en ruim te denken. Zijn positieve energie straalde gewoon op iedereen af.

Op zijn achttiende verjaardag had Hendrik reeds een testament opgesteld, wat eveneens een stukje zelfreflectie was en ook autobiografisch. Veel bezittingen had hij als 21-jarige nog niet, maar toch was alles tot in de puntjes uitgewerkt. Zijn dichte vrienden stonden erin alsook wat er met zijn spaargeld moest gebeuren. Hij wou absoluut dat er aan verschillende goede doelen geld werd geschonken. Zo kwam ook de eerste Wake tot stand. Deze Wake, die plaatsvond in zijn Brugse stamkroeg The Bauhaus, bracht honderden mensen samen van over heel de wereld. Niks traditioneel en allemaal in een goede groepssfeer net zoals Hendrik het zou gewild hebben. Zijn kenmerkende jas met de boodschap “come as you are” van Nirvana hangt nog steeds in de Bauhaus dus ga gerust eens langs …

Als een echte rockster leefde hij iedere dag aan 200 km/uur. Hij had dan ook opmerkelijke vriendschappen waar menig van dromen: de zanger Pete Doherty van the Libertines zag Hendrik als familie, de band The Jacques kende hij van hun beginperiode in Camden town London, Wannes Cappelle van het Zesde Metaal was voor Hendrik een echte vriend en Sophia van 45 Acid Babies uit Nederland liet zich inspireren om zelfs een lied te maken over Hendrik zijn artiestennaam Dorian Dale. Onder deze naam schreef hij en schilderde hij in zijn eigen originele stijl. Op de warmste week van 2017 mochten wij de opbrengsten van de Wake en de centjes van zijn testament overhandigen aan Eva en Linde. Een oprecht warm moment.

Sindsdien doen wij er alles aan om zijn wensen verder te zetten en zijn wij dus gestart met de HENDRIK FOUNDATION. We zamelen geld in door verkoop van sokken, sponsoring van kilometers dankzij Team 2.0 of wandelingen of concerten en wie weet wat er nog allemaal gaat gebeuren. Houd deze website goed in de gaten en in de woorden van Hendrik :

“ALL THE LOVE”