Hij praatte tegen iedereen die hij tegenkwam, niemand werd uitgesloten of vreemd bekeken. Alles kon en mocht. Bovendien was hij zelf een excentrieke trendsetter. Dr Martens schoenen, legerkledij, gepersonaliseerde jeansjassen en hoeden droeg hij reeds lang voor ze in de mode kwamen. Het kon hem allemaal niets schelen, al zou hij in een pyjama rondlopen of een damesjas. Hij deed waar hij zich goed bij voelde. Als ruimdenkende en invloedrijke persoon sleurde hij dan ook iedereen rondom hem mee in die ruime gedachte. En in om het even welke groep, ging hij er de zwakste persoon uithalen en deze onder zijn beschermende vleugel nemen. Zijn vrienden leerden ook om hun grenzen te verleggen en ruim te denken. Zijn positieve energie straalde gewoon op iedereen af.
Op zijn achttiende verjaardag had Hendrik reeds een testament opgesteld, wat eveneens een stukje zelfreflectie was en ook autobiografisch. Veel bezittingen had hij als 21-jarige nog niet, maar toch was alles tot in de puntjes uitgewerkt. Zijn dichte vrienden stonden erin alsook wat er met zijn spaargeld moest gebeuren. Hij wou absoluut dat er aan verschillende goede doelen geld werd geschonken. Zo kwam ook de eerste Wake tot stand. Deze Wake, die plaatsvond in zijn Brugse stamkroeg The Bauhaus, bracht honderden mensen samen van over heel de wereld. Niks traditioneel en allemaal in een goede groepssfeer net zoals Hendrik het zou gewild hebben. Zijn kenmerkende jas met de boodschap “come as you are” van Nirvana hangt nog steeds in de Bauhaus dus ga gerust eens langs …